☝️ ШАРТИ ТАВҲИД: КУФР БА ТОҒУТ❗️ Тоғут дар луғат: ба вазни “фаъалут” буда, аз туғён аст гуфта мешавад: “тағо” ҳангоме, ки чизе аз ҳаддаш гузашт. 🔍 МАЪНОИ ТОҒУТ ДАР ШАРИЪАТ: ✍️ Чуноне ки ибни Таймия (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: "Тоғут ҳар касест, ки дар ғайри тоъати Аллоҳу расулаш худро бузург гардонад, чи инсон бошад чи шайтон, ё ҳар чизе аз бутҳо бошад." (Қоида Филмаҳабба 1/187) ✍️ Ибн ал-Қаййим (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: "Ҳар чизе ки банда ӯро аз ҳаддаш гузарад, чи маъбуд бошад ва ё пайравишуда ва ё итоъатшуда тоғут ҳисобида мешавад, пас тоғути ҳар қавме касе аст, ки аз ғайри Аллоҳу Расулаш ҳакам ва довар қарор диҳанд, ё ӯро ибодат кунанд ҷуз Аллоҳ ё пайравӣ намоянд баҷои Ӯ, бидуни далел аз ҷониби Аллоҳ, ё дар ончи, ки намедонанд ки он итоъати Аллоҳ аст, аз ӯ итоъат кунанд. Пас инҳо тоғутҳои дунё ҳастанд. Вақте нисбати онҳо тааммул кардӣ ва дар вазияти мардум нисбат ба онҳо тафаккур кардӣ мебини, ки бештарашон аз ибодати Аллоҳ ба сӯи ибодати тоғут, ва аз ҳокиму довар гирифтани Аллоҳ ва Расулаш ба сӯи ҳокиму довар гирифтани тоғут, ва аз итоати Аллоҳ ва пайрави аз Расулаш ба сӯи итоати тоғут ва пайрави ба он, рӯй овардан." (Эъламул Муваққиин 1/50) ⛔️ САРОНИ ТОҒУТҲО ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб мегӯяд: Тоғутҳо бисёранд вале сарони онҳо панҷанд. 1️⃣ АВВАЛ: Шайтон, ки ба сӯи ибодати ғайри Алолоҳ даъваткунанда аст. Ҳар ширку куфре, дар асл ибодат барои шайтон ҳисобида мешавад , чаро ки иҷрокунандаи он шайтонро итоъат мекунад, сипас муртакиби ширку куфр мегардад. Чуноне, ки Аллоҳ таъоло мефармояд: Эй фарзандони Одам магар бо шумо аҳд набастам, ки шайтонро ибодат накунед!? ба дурустӣ, ки ӯ душмани ошкори шумост ва танҳо Маро ибодат кунед, ин аст роҳи рост. (Ёсин/60-61) Баъдан, ибодати ҳар тоғуте ҳамчунон ширк шуморида мешавад, аз ин лиҳоз, ки ибодати ғайри Аллоҳ ҳисобида мешавад. Аз ин ҷиҳат ҳар мушрике ибодаткунанадаи якчанд маъбуде ғайр аз Аллоҳ мебошад, ин гуфтаи Аллоҳ таъоло тасдиқкунандаи он мебошад: Инон қавми мо ҳастанд, ки ғайри Аллоҳро маъбудҳое ихтиёр карданд, чаро дар исботи он илоҳон далели возеҳи намеоранд? Пас кист золимтар аз касе, ки бар Аллоҳ дурӯғ мебандад? (Каҳф/15) Ва қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Оё ба ҷои Ӯ маъбудоне бигирам, ки агар (Аллоҳи) Раҳмон дар ҳаққи ман зиёне бихоҳад шафоати онҳо аз ман чизеро дур накунад, ва маро халос карда наметавонанд. (Ёсин/23) Ва нисбати ин қавли Аллоҳ таъоло тааммул кун: Аллоҳ мисол зад марди (ғуломеро), ки дар (ғуломдории) ӯ шариконе аст ки бо ҳам ҳамеша ихтлоф доранд ва марде (ғуломе), ки танҳо (ғуломдориаш) дар як шахс таслим шудааст, оё ин ду мисол баробаранд?! Ҳамд танҳо барои Аллоҳ аст, балки аксари онҳо намедонанд.(Зумар/29 ) 2️⃣ ДУВВУМ: Ҳаркасе бар ивази ибодати Аллоҳ, ба сӯи ибодати худ даъват кунад. Далел: Аллоҳ таъоло фармуд: Ва аз онҳо ҳар кӣ бигӯяд: "ман баҷуз Ӯ илоҳ ҳастам" пас ҷазои ӯро дӯзах медиҳем. Ҳамчунин аст сазои золимон. (Анбиё/29) 3️⃣ САВВУМ: Касе, ки аз ғайри Аллоҳ парастиш шавад, дарҳоле ки ӯ ба он ибодат розӣ бошад. 🔘 Ва инҳо дар ин ду қисм дохил мешаванд: ☑️ Тоғутҳое, ки ҳаром кардаи Аллоҳро ҳалол ва ҳалол кардаи Аллоҳро ҳаром месозанд. ☑️ Пирҳои сӯфиҳо ва рофизиён, ки барои онҳо саҷда карда мешавад ва гӯё ҳамчун табаррук масҳ карда мешавад ва онҳо инкор намекунанд. 4️⃣ ЧАҲОРУМ: касе ҷуз Аллоҳ даъвои илми ғайб мекунад: Далел ин гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Бигӯ (эй паёмбар) ,ҷуз Аллоҳ, касе дар осмонҳову замин ғайбро намедонад ва кай барангехта мешаванд "низ" намедонанд. (Намл/65) 🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд: ☑️ Сеҳргар ☑️ Коҳин ☑️ Пешгӯ (фолбин) ☑️ Касе, ки дар зери дасту зарфҳо мехонад. ☑️ Ситорашиносон (касоне, ки дар асоси ҳаракати ситорагон даъвои ғайб карда пешгӯиву фолбиниӣ мекунанд). Ва низ, дар ин қисм боварӣ намудан ба фолнома (гороскоп) ва дар асоси он амал намудан, дохил мешавад. 5️⃣ ПАНҶУМ: Касе, ки ба ғайри ҳукми нозил кардаи Аллоҳ ҳукм мекунад. 🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд: ➡️ Ҳокимоне, ки бо қонунуҳои гузошта шуда ҳукм мекунанд. ➡️ Сардорони қабилаҳо ва деҳот (қаряҳо), ки бар асоси одату тақлидҳо ва расму русуми қабилаҳо, ки ҳукми ғайри Аллоҳ аст, дар байнихуд бо он ҳукм мегузоранд. ➡️ Узви маҷлисҳои куфрӣ (аъзои парлумон ва маҷлиси олӣ). ➡️ Аъзои маҷлиси қонунгузорӣ (мушовирону қонунгузорони ҳар кишвар). ➡️ Додситонҳое, ки дар додгоҳҳо гузошта шуданд (яъне суд, прокурор, адвокат) дар сарони тоғут дохил мешавад. ❌️🔥❌️🔥❌️🔥❌️🔥kzhead.info/channel/PLEPkHKQMBacU-4Zg-6AozUTf4HYVcuFpc.html
@oghoiboroni5586 Жыл бұрын
НЕСТ ТАВҲИД БИДУНИ "КУФР БАР ТОҒУТ" ва НЕСТ ИМОН БИДУНИ АМАЛ 1️⃣ Тавҳид асли дин ва появу мағзи он аст, ки ҳамаи амалҳои дин бино бар он аст ва имон саҳеҳ намешавад ва хеҷ амал қабул намегардад, магар бо таҳқиқи (дар амал татбиқ намудани) тавҳид ва безорӣ ҷустан аз ширк (ва куфр бар тоғут). Калимаи тавҳид, яъне "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ду рукн дорад: нафй ва исбот. "Ла Илаҳа": яъне ҳар он чи ки ғайри Аллоҳ парастиш мешавад нафй ва рад мекунӣ. "ИллаЛлоҳ": ҳамаи намудҳои ибодатро танҳо барои Аллоҳ исбот менамои, бидуни инки шарике барои Ӯ қарор диҳи. Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва ба таҳқиқ дар ҳар уммате паёмбареро фиристодем то,( ки даъват кунанд) Аллоҳро парастиш кунед ва аз тоғут дури ҷӯед. (сураи Наҳл, 36). kzhead.info/channel/PLEjT1pP9tCXCBMIZOv2AhhOaZ_6DxjI5b.html Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) мефармояд: Ҳаркасе, ки "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" гуфт ва ба ҳар ончи ки аз ғайри Аллоҳ парстиш мешавад куфр варзид хуну молаш ҳаром аст ва ҳисобаш ба сӯи Аллоҳ аст. (ривояти Муслим) ✍️ Ибн ал-Қаййим (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст : Равиши Қуръон ин аст, ки нафйро бо исбот ҳамроҳ меорад. Пас ибодати ғайри Аллоҳро нафй карда ва ибодати Ӯро исбот мекунад ва ин ҳамон ҳақиқати тавҳид аст, чаро ки инкори маҳз тавҳид нест ва ҳамчунин исботи маҳз ҳам тавҳид нест. Пас тавҳиде, ки дарбаргирандаи нафй ва исбот набошад он тавҳид нест, пас ин аст ҳақиқати "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ". (Бадаеъ ал-фаваид/134 ) 2️⃣Ва Маънои шаҳодати "Анна Муҳамадан РасулуЛлоҳ": Имон овардан ба паёмбариаш ва тасдиқ кардани хабарҳояш ва итоат кардани ӯ (дар қавл, амал ва эътиқод) ва пайравӣ намудан аз суннаташ мебошад. Шаҳодат гуфтан танҳо бо забон нест, балки калимае аст, ки маъное дорад ва бояд онро донист ва ба он имон овард ва тибқи талабу тақозои он амал намуда, аз шиканандаҳои он (навоқизул ислом) дурӣ ҷустан ҳатмӣ аст. ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб (Раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: Ба дурустӣ талаффуз кардани ин калима фоида надорад, магар он замон фоида дорад, ки амал карда шавад ба тақозои он (ва талабу тақозои он) ин тарк намудани ширк аст. (Расаил Шахсия 1/137) ✍️ Шайх Сулаймон ибни АбдуЛлоҳ гуфтааст: Касе, ки шаҳодат ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" диҳад, яъне ин калимаро ба забон оварад ва маънояшро донад ва ба талабу тақозои он амал кунад, зоҳиран ва ботинан, ҳақиқӣ мегардад. Аммо талаффуз кардани он бидуни донистани маънояш ва бидуни амал дар талабу тақозояш, бо иҷмои аҳли илм, бе фоида аст. (Тайсирул Азизил Ҳамид 1/51) 3️⃣ Ба дурустӣ асли дин ва появу асосаш, ин имон ба Аллоҳ ва куфр ба тоғут аст ва инсон дар роҳи ислом дар интизом намебошад ва дар зери сояи он қарор намегирад ва низ аз ҳукми он баҳраманд намешавад, магар танҳо бо шинохтани асли дин ва амал кардан ба он. Тавҳид надорад шахсе бидуни куфр варзидан бар тоғут. ✍️ Чӣ гунае ки Шайхул Ислом Муҳаммад ибн Абудул Ваҳҳоб (раҳимаҳуллоҳ) мегӯянд: «Ҳар касе, ки байни мардум бо ғайри Китоби Аллоҳ (Қуръон) ва Суннати паёмбари Ӯ (саллАллоҳу ъалайҳи ва саллам) ҳукм менамояд, ё ин ки чунин қозиро ба сабаби ҳавову ҳаваси хеш ҷӯён мешавад, ба дурустӣ ки ӯ аз Ислом ва Имон хориҷшуда аст, ҳатто ки агар ӯ худро му’мин шуморад. Чун Аллоҳи мутаъол инро радд намуда, дуруғ будани изҳороти онҳоро ошкор намудааст. Ин афрод чизҳоеро мегӯянд, ки бо аъмолашон онро инкор менамоянд, дар ҳолате ки шартҳои муҳими Тавҳид - куфр бит-тоғутро иҷро наменамоянд. Ҳар касе, ки ин шартро (куфр варзидан бар тоғут) дар амал татбиқ наменамояд, наметавонад муваҳҳид бошад. Ва надоштани тавҳид ба ногузирӣ ва нокомии ҳамаи корҳои онҳо шаҳодат медиҳад.» «Китоб ут-Тавҳид», 39. 4️⃣НЕСТ ИМОНЕ БИДУНИ АМАЛ 🔘 Имом Аҳмад (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имоне бидуни амал вуҷуд надорад“ [Китаб-ус-Сунна; 3/566)] 🔘 Ҳасани Басрӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „ Имон - қавл аст, ва нест қавле бидуни татбиқ (амали) он, ва амале нест бидуни нийят, ва Қавлу Амалу Нийяте нест бидуни он ки мутобиқи Суннат бошад .“ [Аш-Шариъа мин аҷҷурия (258) ва "Ал-Ибана" -и Ибн Баттаҳ (1090)] 🔘 Имом Суфён ас-Саврӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Қавл бидуни амал беарзиш аст.“ ["Китаб-ус-Сунна"-и Абдуллоҳ ибн Азмад (337)] 🔘 Суфён бин Уйайна (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имон -қавл ва амал аст. Инро мо аз салаф омӯхтем, ва онҳо ҳамчунин илова намудаанд, ки Қавле қабул нест вақте он бо амал тасдиқ нашуда бошад“ ["Шарҳ Усул ал-Эътиқад"; Имом Лалакаӣ; (5/980) 🔘 Ба Абдуллоҳ ибн Муборак (раҳимаҳуллоҳ) гуфта шуд: „Оё ту аз аҳли ирҷаъ ҳастӣ?“. Дар посух ӯ (Абдуллоҳ ибни Муборак) гуфт: „Ман мегӯям, ки Имон - Қавл ва Амал аст. Пас, чӣ гуна ман аз ҷумлаи Мурҷиъа бошам?“. ["Китаб-ус-Сунна"-и АбуБакр ал-Халлал (948)]s.imoim.net/qE5ykk?from=other
@oghoiboroni5586 Жыл бұрын
@@user-do1xh8zm6k ☝️🕋👍👍👍👍👍📘📲🔮🫂
@oghoiboroni55869 ай бұрын
Тогут ина хамин туи модина
@dilovar6n Жыл бұрын
@@user-gui17fvk58fiw4 хакикат он аст ки бо чехраи ошкоро баромада амри маъруф куни на ин ки ин мург барин.тибки хадис бо далелаш ин мадани мушрик ва кофар шудааст хохи доказать мекунам
Чазакаллоху хайран Аллох хифзтон кунад бародари муваххид
ҶазакАЛлоҳу хайран ☝️☝️☝️☝️☝️
Бехтарин уламои форс тогуткуш ва суфикуши дунеи имруза ва ибн Таймияи дунёи имруза . Абу Мухаммад Мадани.
😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂
БаракАЛлоҳу фиқҳум ☝️☝️☝️☝️☝️
جزكمالاه خير
Мошо Аллоh
الله اكبر ☝️
Эмомали,қати муллоҳои дарбори,аз ҳоҷи мирзо сар кадра ҳамааш тоғутан
Ба хоки пойи Хочи Мирзо намераси
☝️ ШАРТИ ТАВҲИД: КУФР БА ТОҒУТ❗️ Тоғут дар луғат: ба вазни “фаъалут” буда, аз туғён аст гуфта мешавад: “тағо” ҳангоме, ки чизе аз ҳаддаш гузашт. 🔍 МАЪНОИ ТОҒУТ ДАР ШАРИЪАТ: ✍️ Чуноне ки ибни Таймия (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: "Тоғут ҳар касест, ки дар ғайри тоъати Аллоҳу расулаш худро бузург гардонад, чи инсон бошад чи шайтон, ё ҳар чизе аз бутҳо бошад." (Қоида Филмаҳабба 1/187) ✍️ Ибн ал-Қаййим (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: "Ҳар чизе ки банда ӯро аз ҳаддаш гузарад, чи маъбуд бошад ва ё пайравишуда ва ё итоъатшуда тоғут ҳисобида мешавад, пас тоғути ҳар қавме касе аст, ки аз ғайри Аллоҳу Расулаш ҳакам ва довар қарор диҳанд, ё ӯро ибодат кунанд ҷуз Аллоҳ ё пайравӣ намоянд баҷои Ӯ, бидуни далел аз ҷониби Аллоҳ, ё дар ончи, ки намедонанд ки он итоъати Аллоҳ аст, аз ӯ итоъат кунанд. Пас инҳо тоғутҳои дунё ҳастанд. Вақте нисбати онҳо тааммул кардӣ ва дар вазияти мардум нисбат ба онҳо тафаккур кардӣ мебини, ки бештарашон аз ибодати Аллоҳ ба сӯи ибодати тоғут, ва аз ҳокиму довар гирифтани Аллоҳ ва Расулаш ба сӯи ҳокиму довар гирифтани тоғут, ва аз итоати Аллоҳ ва пайрави аз Расулаш ба сӯи итоати тоғут ва пайрави ба он, рӯй овардан." (Эъламул Муваққиин 1/50) ⛔️ САРОНИ ТОҒУТҲО ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб мегӯяд: Тоғутҳо бисёранд вале сарони онҳо панҷанд. 1️⃣ АВВАЛ: Шайтон, ки ба сӯи ибодати ғайри Алолоҳ даъваткунанда аст. Ҳар ширку куфре, дар асл ибодат барои шайтон ҳисобида мешавад , чаро ки иҷрокунандаи он шайтонро итоъат мекунад, сипас муртакиби ширку куфр мегардад. Чуноне, ки Аллоҳ таъоло мефармояд: Эй фарзандони Одам магар бо шумо аҳд набастам, ки шайтонро ибодат накунед!? ба дурустӣ, ки ӯ душмани ошкори шумост ва танҳо Маро ибодат кунед, ин аст роҳи рост. (Ёсин/60-61) Баъдан, ибодати ҳар тоғуте ҳамчунон ширк шуморида мешавад, аз ин лиҳоз, ки ибодати ғайри Аллоҳ ҳисобида мешавад. Аз ин ҷиҳат ҳар мушрике ибодаткунанадаи якчанд маъбуде ғайр аз Аллоҳ мебошад, ин гуфтаи Аллоҳ таъоло тасдиқкунандаи он мебошад: Инон қавми мо ҳастанд, ки ғайри Аллоҳро маъбудҳое ихтиёр карданд, чаро дар исботи он илоҳон далели возеҳи намеоранд? Пас кист золимтар аз касе, ки бар Аллоҳ дурӯғ мебандад? (Каҳф/15) Ва қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Оё ба ҷои Ӯ маъбудоне бигирам, ки агар (Аллоҳи) Раҳмон дар ҳаққи ман зиёне бихоҳад шафоати онҳо аз ман чизеро дур накунад, ва маро халос карда наметавонанд. (Ёсин/23) Ва нисбати ин қавли Аллоҳ таъоло тааммул кун: Аллоҳ мисол зад марди (ғуломеро), ки дар (ғуломдории) ӯ шариконе аст ки бо ҳам ҳамеша ихтлоф доранд ва марде (ғуломе), ки танҳо (ғуломдориаш) дар як шахс таслим шудааст, оё ин ду мисол баробаранд?! Ҳамд танҳо барои Аллоҳ аст, балки аксари онҳо намедонанд.(Зумар/29 ) 2️⃣ ДУВВУМ: Ҳаркасе бар ивази ибодати Аллоҳ, ба сӯи ибодати худ даъват кунад. Далел: Аллоҳ таъоло фармуд: Ва аз онҳо ҳар кӣ бигӯяд: "ман баҷуз Ӯ илоҳ ҳастам" пас ҷазои ӯро дӯзах медиҳем. Ҳамчунин аст сазои золимон. (Анбиё/29) 3️⃣ САВВУМ: Касе, ки аз ғайри Аллоҳ парастиш шавад, дарҳоле ки ӯ ба он ибодат розӣ бошад. 🔘 Ва инҳо дар ин ду қисм дохил мешаванд: ☑️ Тоғутҳое, ки ҳаром кардаи Аллоҳро ҳалол ва ҳалол кардаи Аллоҳро ҳаром месозанд. ☑️ Пирҳои сӯфиҳо ва рофизиён, ки барои онҳо саҷда карда мешавад ва гӯё ҳамчун табаррук масҳ карда мешавад ва онҳо инкор намекунанд. 4️⃣ ЧАҲОРУМ: касе ҷуз Аллоҳ даъвои илми ғайб мекунад: Далел ин гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Бигӯ (эй паёмбар) ,ҷуз Аллоҳ, касе дар осмонҳову замин ғайбро намедонад ва кай барангехта мешаванд "низ" намедонанд. (Намл/65) 🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд: ☑️ Сеҳргар ☑️ Коҳин ☑️ Пешгӯ (фолбин) ☑️ Касе, ки дар зери дасту зарфҳо мехонад. ☑️ Ситорашиносон (касоне, ки дар асоси ҳаракати ситорагон даъвои ғайб карда пешгӯиву фолбиниӣ мекунанд). Ва низ, дар ин қисм боварӣ намудан ба фолнома (гороскоп) ва дар асоси он амал намудан, дохил мешавад. 5️⃣ ПАНҶУМ: Касе, ки ба ғайри ҳукми нозил кардаи Аллоҳ ҳукм мекунад. 🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд: ➡️ Ҳокимоне, ки бо қонунуҳои гузошта шуда ҳукм мекунанд. ➡️ Сардорони қабилаҳо ва деҳот (қаряҳо), ки бар асоси одату тақлидҳо ва расму русуми қабилаҳо, ки ҳукми ғайри Аллоҳ аст, дар байнихуд бо он ҳукм мегузоранд. ➡️ Узви маҷлисҳои куфрӣ (аъзои парлумон ва маҷлиси олӣ). ➡️ Аъзои маҷлиси қонунгузорӣ (мушовирону қонунгузорони ҳар кишвар). ➡️ Додситонҳое, ки дар додгоҳҳо гузошта шуданд (яъне суд, прокурор, адвокат) дар сарони тоғут дохил мешавад. ❌️🔥❌️🔥❌️🔥❌️🔥kzhead.info/channel/PLEPkHKQMBacU-4Zg-6AozUTf4HYVcuFpc.html
НЕСТ ТАВҲИД БИДУНИ "КУФР БАР ТОҒУТ" ва НЕСТ ИМОН БИДУНИ АМАЛ 1️⃣ Тавҳид асли дин ва появу мағзи он аст, ки ҳамаи амалҳои дин бино бар он аст ва имон саҳеҳ намешавад ва хеҷ амал қабул намегардад, магар бо таҳқиқи (дар амал татбиқ намудани) тавҳид ва безорӣ ҷустан аз ширк (ва куфр бар тоғут). Калимаи тавҳид, яъне "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ду рукн дорад: нафй ва исбот. "Ла Илаҳа": яъне ҳар он чи ки ғайри Аллоҳ парастиш мешавад нафй ва рад мекунӣ. "ИллаЛлоҳ": ҳамаи намудҳои ибодатро танҳо барои Аллоҳ исбот менамои, бидуни инки шарике барои Ӯ қарор диҳи. Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва ба таҳқиқ дар ҳар уммате паёмбареро фиристодем то,( ки даъват кунанд) Аллоҳро парастиш кунед ва аз тоғут дури ҷӯед. (сураи Наҳл, 36). kzhead.info/channel/PLEjT1pP9tCXCBMIZOv2AhhOaZ_6DxjI5b.html Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) мефармояд: Ҳаркасе, ки "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" гуфт ва ба ҳар ончи ки аз ғайри Аллоҳ парстиш мешавад куфр варзид хуну молаш ҳаром аст ва ҳисобаш ба сӯи Аллоҳ аст. (ривояти Муслим) ✍️ Ибн ал-Қаййим (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст : Равиши Қуръон ин аст, ки нафйро бо исбот ҳамроҳ меорад. Пас ибодати ғайри Аллоҳро нафй карда ва ибодати Ӯро исбот мекунад ва ин ҳамон ҳақиқати тавҳид аст, чаро ки инкори маҳз тавҳид нест ва ҳамчунин исботи маҳз ҳам тавҳид нест. Пас тавҳиде, ки дарбаргирандаи нафй ва исбот набошад он тавҳид нест, пас ин аст ҳақиқати "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ". (Бадаеъ ал-фаваид/134 ) 2️⃣Ва Маънои шаҳодати "Анна Муҳамадан РасулуЛлоҳ": Имон овардан ба паёмбариаш ва тасдиқ кардани хабарҳояш ва итоат кардани ӯ (дар қавл, амал ва эътиқод) ва пайравӣ намудан аз суннаташ мебошад. Шаҳодат гуфтан танҳо бо забон нест, балки калимае аст, ки маъное дорад ва бояд онро донист ва ба он имон овард ва тибқи талабу тақозои он амал намуда, аз шиканандаҳои он (навоқизул ислом) дурӣ ҷустан ҳатмӣ аст. ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб (Раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: Ба дурустӣ талаффуз кардани ин калима фоида надорад, магар он замон фоида дорад, ки амал карда шавад ба тақозои он (ва талабу тақозои он) ин тарк намудани ширк аст. (Расаил Шахсия 1/137) ✍️ Шайх Сулаймон ибни АбдуЛлоҳ гуфтааст: Касе, ки шаҳодат ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" диҳад, яъне ин калимаро ба забон оварад ва маънояшро донад ва ба талабу тақозои он амал кунад, зоҳиран ва ботинан, ҳақиқӣ мегардад. Аммо талаффуз кардани он бидуни донистани маънояш ва бидуни амал дар талабу тақозояш, бо иҷмои аҳли илм, бе фоида аст. (Тайсирул Азизил Ҳамид 1/51) 3️⃣ Ба дурустӣ асли дин ва появу асосаш, ин имон ба Аллоҳ ва куфр ба тоғут аст ва инсон дар роҳи ислом дар интизом намебошад ва дар зери сояи он қарор намегирад ва низ аз ҳукми он баҳраманд намешавад, магар танҳо бо шинохтани асли дин ва амал кардан ба он. Тавҳид надорад шахсе бидуни куфр варзидан бар тоғут. ✍️ Чӣ гунае ки Шайхул Ислом Муҳаммад ибн Абудул Ваҳҳоб (раҳимаҳуллоҳ) мегӯянд: «Ҳар касе, ки байни мардум бо ғайри Китоби Аллоҳ (Қуръон) ва Суннати паёмбари Ӯ (саллАллоҳу ъалайҳи ва саллам) ҳукм менамояд, ё ин ки чунин қозиро ба сабаби ҳавову ҳаваси хеш ҷӯён мешавад, ба дурустӣ ки ӯ аз Ислом ва Имон хориҷшуда аст, ҳатто ки агар ӯ худро му’мин шуморад. Чун Аллоҳи мутаъол инро радд намуда, дуруғ будани изҳороти онҳоро ошкор намудааст. Ин афрод чизҳоеро мегӯянд, ки бо аъмолашон онро инкор менамоянд, дар ҳолате ки шартҳои муҳими Тавҳид - куфр бит-тоғутро иҷро наменамоянд. Ҳар касе, ки ин шартро (куфр варзидан бар тоғут) дар амал татбиқ наменамояд, наметавонад муваҳҳид бошад. Ва надоштани тавҳид ба ногузирӣ ва нокомии ҳамаи корҳои онҳо шаҳодат медиҳад.» «Китоб ут-Тавҳид», 39. 4️⃣НЕСТ ИМОНЕ БИДУНИ АМАЛ 🔘 Имом Аҳмад (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имоне бидуни амал вуҷуд надорад“ [Китаб-ус-Сунна; 3/566)] 🔘 Ҳасани Басрӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „ Имон - қавл аст, ва нест қавле бидуни татбиқ (амали) он, ва амале нест бидуни нийят, ва Қавлу Амалу Нийяте нест бидуни он ки мутобиқи Суннат бошад .“ [Аш-Шариъа мин аҷҷурия (258) ва "Ал-Ибана" -и Ибн Баттаҳ (1090)] 🔘 Имом Суфён ас-Саврӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Қавл бидуни амал беарзиш аст.“ ["Китаб-ус-Сунна"-и Абдуллоҳ ибн Азмад (337)] 🔘 Суфён бин Уйайна (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имон -қавл ва амал аст. Инро мо аз салаф омӯхтем, ва онҳо ҳамчунин илова намудаанд, ки Қавле қабул нест вақте он бо амал тасдиқ нашуда бошад“ ["Шарҳ Усул ал-Эътиқад"; Имом Лалакаӣ; (5/980) 🔘 Ба Абдуллоҳ ибн Муборак (раҳимаҳуллоҳ) гуфта шуд: „Оё ту аз аҳли ирҷаъ ҳастӣ?“. Дар посух ӯ (Абдуллоҳ ибни Муборак) гуфт: „Ман мегӯям, ки Имон - Қавл ва Амал аст. Пас, чӣ гуна ман аз ҷумлаи Мурҷиъа бошам?“. ["Китаб-ус-Сунна"-и АбуБакр ал-Халлал (948)]s.imoim.net/qE5ykk?from=other
@@user-do1xh8zm6k ☝️🕋👍👍👍👍👍📘📲🔮🫂
Тогут ина хамин туи модина
@@user-gui17fvk58fiw4 хакикат он аст ки бо чехраи ошкоро баромада амри маъруф куни на ин ки ин мург барин.тибки хадис бо далелаш ин мадани мушрик ва кофар шудааст хохи доказать мекунам
Савол Раҳмон тоғут ё Мадани